İşte bizim duyduklarımız, yaşadıklarımız ile ceviz, bilinen geçmişi, hikayesi ve yaşatılan gerçekleri… Cevizin anayurdu olarak bilinen memleketimiz, maalesef ceviz üreten ülkelerin en büyük pazarı ve sömürgesi olmuştu bile. Sofralarımızda tükettiğimiz cevizin yaklaşık %75’ini ithal ediyor ve karşılığında büyük paralar ödüyorduk. Bilmeden yerli ceviz adı altında artık ithal ceviz tüketiyorduk. Tabi bu arada, ilk zamanlar cevizin sadece meyvesi değil, tüm teknolojisi, danışmanı, sektörün ihtiyacı olan her şey de ithal ediliyordu.

Maalesef büyüyen sektörün ekonomisi için çok büyük bedeller ödüyorduk artık. Diğer taraftan geride kalan ağaçlarımız ve çeşitlerimiz ile üretim devam ederken (Maraş, Şebin, Bilecik, Çorum, Yalova, Adilcevaz, Hekimhan vb.) ceviz ağaçları erken çiçek açtığı için (uyanma) sürekli dondan (soğuk) etkileniyor, meyve olmuyor ve ithal cevizi pazarda görmeye, tüketmeye devam ediyorduk. 1990 yılından itibaren çiftçilerimiz ve yatırımcılarımız maddi ve manevi büyük sorumluluklar alarak soğuktan etkilenmeyen, geç çiçek açan (uyan) ceviz çeşitleri ile büyük bahçeler kurmaya, yatırım yapmaya başlamışlardı.

Diğer taraftan ilgili bakanlıklar çiftçilere orman arazilerini 49 yıllığına kiralıyor, fidan ve diğer desteklerle katkı sağlamaya başlamıştı. Severek tükettiğimiz, sağlığımız ve ülke ekonomimiz için önemli olan ceviz artık büyük bir sektör oluşturuyordu. Gün geçtikçe bilginin az olduğu, zor bulunduğu bu zamanlarda sektör fidandan teknolojiye kadar genişliyor ve cevize olan ilgi hızlı bir şekilde artıyordu. Doğu’dan batıya memleketin her toprağına tekrar ceviz bahçeleri kurulmaya başlanıyordu.

Ben de o zaman memleketin en büyük ceviz bahçesinde göreve başlamıştım. İlk heyecan ile cevizi bahçeden pazara, ithalatına kadar araştırıyor, diyar diyar geziyor, toplantı ve seminerlere çiftlik adına katılıyor ve sektörü takip ediyordum. İthalatına çok büyük bedeller ödediğimiz bu meyveye hizmeti milli bir vazife olarak görüyordum. Geçmişimizde bu meyveyi üretirken kestirilen ağaçların bizleri ithalata mecbur etmesi, yerli ceviz diye ithal ürün satılması ve karşılığında bu bedellerin ödenmesi zoruma gitmişti.

Bu yüzden çalıştığım çiftlikte üreticilerin bir arada olması, değerli olan bilgilerin paylaşılması adına ceviz üreticileri ile tanışma toplantıları ve seminerler düzenliyordum. (Çalıştığım çiftliğin bana kattıkları için teşekkürler.) 2019 yılı ile görevden ayrıldığım çiftliğimden sonra kurmuş olduğumuz şirketimizle tekrar tecrübelerin, bilgilerin paylaşılması, sektörün bir arada olması adına gerek sosyal medyada, gerekse çiftçilerimiz ile bir araya gelerek, sektörün fikirlerini alarak paneller ve fuarlar düzenleyip hep beraber olduk ve olmak için mücadelemize devam ettik ve ediyoruz.

Ülke ekonomisinde ve sofralarımızda önemi olan yerli cevizin, çiftçilerimizin üretime devam edebilmesi, tüketicimizin yerli ceviz lezzetinden mahrum kalmaması, yerli cevize kolay erişebilmesi, sektörün devamlılığı için paylaşımlara ve çalışmalarımıza çiftçilerimiz ile birlikte olarak ilk günkü heyecan ve aşk ile devam edeceğiz ve işin hizmetkarı olacağız. Çünkü biz bu işi ve ülkemizi seviyoruz. Sektörün emekçileri ile beraber düşünüyor, beraber hareket ediyoruz.

Yerli cevizin ülkemize yetecek seviyeye gelmesine, ithalatın bitecek kadar azalmasına, lezzetli ve kaliteli cevizlerimizin dünya pazarına girmesine kadar mücadelemize devam edecek ve üreten ile beraber olacağız.